Η αξία των φίλων...

Μια ανοιξιάτικη μέρα του Απρίλη έκατσε στο γραφείο της και άνοιξε το ράδιο... Το facebook ανοιχτό, όπως πάντα... Πιο πολύ από συνήθεια πια... Ακόμα κι όταν δεν καθόταν καν στον υπολογιστή, το άφηνε ανοιχτό... Ο ήλιος ήταν τόσο ζεστός εκείνη την μέρα... Λίγο νωρίτερα είχε φτιάξει καφέ... Δεν είχε όμως τίποτα να κάνει... Μόνη της σε ένα δωμάτιο όλη μέρα... Βαριόταν... Έπιασε τα μαλλιά της... Και τα ξανάφησε κάτω... Ήπιε λίγο καφέ... Το ράδιο συνέχιζε να παίζει... It's such a wonderful life... Πόσο υπέροχη είναι όντως η ζωή σκέφτηκε... Ειδικά όταν έχεις ανθρώπους να την μοιράζεσαι... Ανθρώπους που σε κάνουν να χαμογελάς... Που σε καταλαβαίνουν... Που σε στηρίζουν... Που είναι εκεί όταν τους χρειάζεσαι... Που ξέρουν τις ελπίδες σου, τα όνειρα σου, τις φιλοδοξίες σου... Ανθρώπους που αγαπάνε ακόμα και τα ελαττώματα σου... Και που όταν είσαι μαζί τους η ζωή σου αποκτά μεγαλύτερη αξία... Θυμήθηκε τις βόλτες, τα ξενύχτια, τις πλάκες, τις βλακείες, τις ατέλειωτες συζητήσεις για θέματα σοβαρά αλλά και για θέματα ασήμαντα... Έχουν περάσει πολλοί άνθρωποι από την ζωή της... Κάποιοι έφυγαν πολύ γρήγορα... Κάποιοι άλλοι μένουν... Είναι πάντα εκεί... Ακόμα και με αυτούς που χάνεται ανά διαστήματα λόγω απόστασης, όταν βρίσκονται είναι σαν να μην πέρασε δευτερόλεπτο από την τελευταία φορά που τους είδε... Πάντα έχουν τόσα να πουν... Φιλίες σταθερές στο πέρασμα του χρόνου... Φιλίες που δεν αλλοιώνονται από την απόσταση... Πόσο χαίρεται που έχει στην ζωή της τέτοιους ανθρώπους... Γιατί καλοί είναι οι γνωστοί... Λέει καμιά βλακεία και περνάει η ώρα... Περιορίζεται όμως... Δεν νιώθει άνετα... Πάντα ήταν λίγο ντροπαλή... Το ήξερε αυτό της το μειονέκτημα... Δεν την πειράζει πια... Έχει ανθρώπους με τους οποίους μπορεί να είναι ο εαυτός της, χωρίς να ντρέπεται... Τους αγαπά αυτούς τους ανθρώπους... Τους εκτιμά και θα είναι πάντα εκεί όταν την χρειαστούν... Δεν θυμάται αν τους το έχει πει... Θέλει όμως να το ξέρουν... Θα είναι πάντα εκεί όταν την χρειαστούν... Ό,τι ώρα και να είναι... Όσο μακριά και αν βρίσκεται... As long as there is you τραγουδάει η Timi Yuro... Ο ήλιος άρχισε να δύει... Ο καφές τελείωσε... Σηκώνεται, πιάνει το κινητό της και καλεί τον πρώτο αριθμό... Έχει πολλά να πει... Και πολλούς αριθμούς να καλέσει...