Σάββατο 24 Μαρτίου 2012

Αγαπητά Jumbo...


Δεν ξέρω για εσάς, εγώ πάντως καταλαβαίνω ότι έρχονται τα Χριστούγεννα, οι Απόκριες, το Πάσχα κλπ. πολύ καιρό πριν… Από πού; Από τις διαφημίσεις των Jumbo! Διαφημίσεις στην τηλεόραση, στο ραδιόφωνο, σε αφίσες στους δρόμους… Κάποιες εφευρετικές, κάποιες όχι τόσο… Όπως και να’χει, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα Jumbo έχουν βρει τον τρόπο να τραβάνε την προσοχή μας. Target group; Τα παιδιά και οι γονείς. Κυρίως όμως τα παιδιά. Είδα σήμερα την καινούρια τηλεοπτική διαφήμιση (Πάσχα 2012). Πρωταγωνιστές; Δύο γλυκύτατα αδερφάκια, ένα κοριτσάκι και ένα αγοράκι. Το κοριτσάκι κατακλύζεται από διαφημίσεις (του Jumbo πάντα) για λαμπάδες. Το αγοράκι κοιτάζει έξω από το παράθυρο και κάτι γράφει. Ρωτάει λοιπόν η μικρή τον αδερφό της: «Μα καλά, εσύ δε θες να διαλέξεις λαμπάδα;». Η απάντηση του μικρού είναι αποστομωτική: «Γράφω ένα τραγούδι στον νονό μου.» Το τραγούδι πάει κάπως έτσι: «Γεια σου νονέ, ωραία η λιακάδα! Ραντεβού στα Jumbo, νονέ, για λαμπάδα!» Το κοριτσάκι ενθουσιάζεται και παίρνει τηλέφωνο τη νονά της να της πει το τραγούδι. Η διαφήμιση τελειώνει με τα αδερφάκια να λένε μαζί το τραγουδάκι σε ένα τηλέφωνο.
Διαφήμιση καλά στοχευμένη, όχι ιδιαίτερα εφευρετική. Εξυπηρετεί όμως τον σκοπό της, αφού όλα τα παιδάκια περιμένουν την πασχαλινή λαμπάδα από τους νονούς τους. Με έναν σμπάρο δυο τρυγόνια λοιπόν. Παιδιά και νονοί. Αυτό που με προβληματίζει είναι η απογοήτευση των παιδιών που δε θα πάρουν λαμπάδα φέτος. Είτε επειδή οι νονοί τους δεν είναι «σωστοί στις υποχρεώσεις τους» είτε επειδή δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πάρουν δώρο στα βαφτιστήρια τους. Πολλοί σκέφτεστε: «Ε, ας πάρουν οι γονείς την λαμπάδα. Μη στεναχωρηθεί το πιτσιρίκι.» Και κάποιοι όντως θα το κάνουν. Υπάρχουν όμως πολλοί που όσο και να θέλουν δεν μπορούν. Και πρέπει να έρθουν και στη δύσκολη θέση να το εξηγήσουν στα παιδιά τους. Πώς λες κάτι τέτοιο σε ένα παιδάκι που βλέπει ενθουσιασμένο τις διαφημίσεις και περιμένει το δώρο του; Σε ένα παιδάκι που οι φίλοι του θα του λένε τι δώρο πήραν το Πάσχα και θα περιμένουν να τους πει τι πήρε και αυτό; Η κατάληξη; Προβληματισμένοι νονοί, στεναχωρημένοι γονείς, απογοητευμένα παιδάκια. Είναι δόκιμο τελικά να στοχοποιούμε την αθωότητα και την αφέλεια των παιδιών και την καλή θέληση των γονιών σε μια εποχή που η οικονομική κατάσταση του μέσου Έλληνα, για να το πω ήπια, δεν είναι καλή, προκειμένου να πουλήσουμε; Δίκοπο μαχαίρι θα πουν οι περισσότεροι. Γιατί οι διαφημιστές πρέπει να κάνουν τη δουλειά τους και τα Jumbo να πουλήσουν παιχνίδια. Γιατί υπάρχουν πολλοί που θα πάνε να ψωνίσουν. Η δική μου γνώμη; Τα παιδιά είναι ο εύκολος στόχος. Γιατί οι γονείς θέλουν να τους τα δίνουν όλα. Ακόμα και όταν δεν μπορούν. Σε μέρες κρίσης όμως, ακόμα και αν πουλάς παιχνίδια, είναι λίγο ανήθικο να χτυπάς εκεί που ο άλλος πονάει.   

Τρίτη 13 Μαρτίου 2012

"Dear Sophie"





"The Web is what you make of it." Αυτή η φράση χαρακτηρίζει την παραπάνω διαφήμιση. Η Google προκειμένου να διαφημίσει το Google Chrome, καθώς και άλλες υπηρεσίες (Gmail, Google Maps etc.), δημιούργησε το σποτ "Dear Dophie", στο οποίο ένας πατέρας στέλνει στην κόρη του μέσω της Google e-mails με εικόνες, βίντεο, χάρτες κ.α. Τα e-mails αυτά αποτελούν ουσιαστικά ένα λεύκωμα, ένα ημερολόγιο των παιδικών χρόνων της Sophie μέσα από τα μάτια των γονιών της. Η συγκεκριμένη διαφήμιση βασίζεται στο συναίσθημα του κοινού που θα τη δει, προβάλλει τη στοργή και την αγάπη των γονιών για το παιδί τους, την αξία της οικογένειας. Το μήνυμα που θέλει να περάσει είναι ότι το Internet έχει πολλές χρήσεις και είναι στο χέρι του καθένα από εμάς το πώς θα αποφασίσει να το χρησιμοποιήσει.  Μιας και η γενιά μου χαρακτηρίστηκε ως η γενιά του Internet, πιστεύω ότι είναι σημαντικό να μην υιοθετούμε στερεότυπα, να είμαστε ανοιχτοί, και ό,τι μας δίνεται να το χρησιμοποιούμε με τρόπο τέτοιο, ώστε να προάγουμε υπάρχουσες αξίες και να δημιουργούμε νέες, να εντοπίζουμε προβλήματα και να τους δίνουμε λύσεις, να παίρνουμε τα κατά και να τα κάνουμε υπέρ. Δε λέω ότι το Internet έχει μόνο θετικά στοιχεία. Έχει και αρνητικά. Εμείς τελικά θα επιλέξουμε ποια στοιχεία του θα κρατήσουμε. Διαφήμιση απλή (δεν υπάρχουν λόγια, μόνο μουσική), καλοδουλεμένη, άμεση, σύγχρονη αφού αφορά τις νέες τεχνολογίες, βασισμένη στη διαχρονική αξία της οικογένειας, αντιπροσωπευτική και κατά τη γνώμη μου  πειστική.

Η συνταγή της επιτυχίας (ή ένα μέρος της)!

“Marketing takes a day to learn.  Unfortunately it takes a lifetime to master!” (Philip Kolter).  Η θεωρία του μάρκετινγκ είναι απλή. Σα να λέμε 1+1=2. Αν αποφασίσεις να το κάνεις όμως, πρέπει να το κάνεις καλά και γι’αυτό δεν αρκεί η θεωρία. Χρειάζονται προσπάθεια, συνεχής προσωπική εξέλιξη, διεύρυνση των γνωστικών οριζόντων, κατάργηση παρωπίδων και στερεοτύπων και “συμβάδισμα” με τη συνεχή εξέλιξη της κοινωνίας, των social media και της αγοράς. Κάπως έτσι αρχίζει το ταξίδι… Καλή μας αρχή!