Όποιος θέλει τα πολλά… Στο τέλος εκτιμάει τα λίγα…

 Όταν ήμουν μικρή είχα μάθει να έχω τα πάντα… Κλαιγόμουν λίγο και οι γονείς μου μου έπαιρναν ό,τι τους ζητούσα… Είχα μάθει με τα πολλά… Νόμιζα ότι ήμουν μια μικρή πριγκίπισσα… Καθώς μεγάλωνα λοιπόν είχα την νοοτροπία ότι όποιος έχει πολλά υλικά αγαθά είναι ευτυχισμένος… Και ζητούσα…  Ζητούσα όλο και περισσότερα… Και θύμωνα αν καμιά φορά δεν μου έπαιρναν κάτι… Νόμιζα ότι δεν μου το έπαιρναν επειδή δεν με αγαπούσαν… Επειδή δεν ήθελαν να  είμαι ευτυχισμένη… Το έβλεπα σαν τιμωρία… Και προσπαθούσα με κάθε τρόπο να αποκτήσω αυτό που ήθελα… Παιδάκι ήμουν… Δεν μπορούσα να καταλάβω πόσο περίπλοκος και δύσκολος είναι ο κόσμος των μεγάλων… Και η αλήθεια είναι ότι δεν προσπαθούσα και τόσο να το καταλάβω… Όταν έχεις μάθει στα εύκολα, ποιος ο λόγος να παιδεύεσαι??? Μεγάλωσα όμως… Η συνειδητοποίηση ήρθε ταυτόχρονα με την ανεξαρτητοποίηση και το ξεκίνημα της φοιτητικής μου ζωής… Αρχικά νόμιζα ότι η φοιτητική ζωή είναι τάβλι, καφές, ξενύχτια, ψώνια και ατέλειωτες βόλτες… Ναι, στα όνειρα μου ίσως…  Τα πράγματα δεν είναι τελικά τόσο εύκολα και απλά… Οι καιροί είναι δύσκολοι και δεν σηκώνουν υπερβολές… Όταν είσαι φοιτητής, μαζί με τις ελευθερίες αυξάνονται και τα έξοδα… Και όσο μεγάλη θέληση κι αν έχουν οι γονείς να βοηθήσουν και να σου προσφέρουν όλες τις ανέσεις του κόσμου, κάποιες φορές δεν υπάρχει αυτή η  δυνατότητα… Τα τελευταία δύο χρόνια έχει αλλάξει όλη η κοσμοθεωρία μου… Και χαίρομαι πολύ γι αυτό… Έχω ωριμάσει… Έχω μάθει να εκτιμάω όσα έχω… Και τελικά φοιτητική ζωή είναι να μαζεύεσαι με τους φίλους σου σε σπίτια, να μαγειρεύετε, να παίζετε τάβλι, να μιλάτε για όλα και για τίποτα, να πίνετε και να κοιμάστε ο ένας πάνω στον άλλο σε ένα δωμάτιο 5x5!!!!! Και όταν τύχει να βγείτε να περνάτε ακόμα καλύτερα, γιατί  είναι κάτι ξεχωριστό… Κάτι που δεν κάνετε κάθε μέρα… Φοιτητική ζωή είναι οι πλάκες στην σχολή…  Η βαρεμάρα κατά την διάρκεια του μαθήματος… Το να βρίσκεσαι σε ένα μέρος χωρίς κανέναν απολύτως λόγο… Απλά και μόνο επειδή μπορείς… Και επειδή πολλές φορές δεν έχεις κάτι καλύτερο να κάνεις… Φοιτητική ζωή είναι η νοσταλγία που νιώθεις κάθε καλοκαίρι… Και ο ενθουσιασμός και η χαρά όταν γυρίζεις επιτέλους πίσω… Ζωή γενικά είναι ο κόσμος σου… Οι άνθρωποι που σε αγαπάνε… Η οικογένειά σου… Οι φίλοι σου… Το σπίτι σου… Τα πράγματα που κάνεις για να γεμίσεις τον χρόνο σου… Τα όνειρά σου… Οι επιλογές σου… Τα λάθη σου… Ακόμα και η δουλειά σου… Τα συναισθήματα που  σου προκαλούν όλα τα παραπάνω… Όταν έχεις αυτά είσαι πραγματικά ευτυχισμένος… Δεν χρειάζεσαι πολλά πράγματα… Ούτε πολλά λεφτά… Ίσα ίσα… Μπορείς να είσαι πολύ πιο ευτυχισμένος αν είσαι γεμάτος συναισθήματα και εμπειρίες απ ότι αν έχεις τα πάντα και δεν τα εκτιμάς… Χαίρομαι που αν και μόλις 20 χρονών νιώθω γεμάτη… Και δεν με πειράζει που το καλοκαίρι θα δουλεύω και θα κουράζομαι… Μέσα στο πρόγραμμα είναι και αυτό… Είμαι χαρούμενη με όσα έχω…  Γιατί ξέρω ότι θα μπορούσα να έχω πολύ λιγότερα…