Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

Τα πάντα όλα και τα κοάλα τίποτα;

Πάντα: Πανέμορφες, τεράστιες, ασπρόμαυρες τριχόμπαλες. Δεν έχω γνωρίσει ακόμα κάποιον που να μην του αρέσουν τα πάντα.

Κοάλα: Αυτά μωρέ τα μαρσιποφόρα που ζουν στην Αυστραλία μαζί με τα καγκουρό. Αδιάφορα τουλάχιστον.

Κάπως έτσι έχω στο μυαλό μου και τη διάκριση που κάνουμε οι άνθρωποι μεταξύ μας. Κάποιοι είναι πάντα και κάποιοι κοάλα.

 Όχι, δεν είμαι 5. 21,5 είμαι. Κι ας μη μου φαίνεται.

Τα πράγματα είναι απλά. Όπως τα πάντα, κάποιοι άνθρωποι είναι όμορφοι (δε μιλάω μόνο για εξωτερική εμφάνιση), αξιαγάπητοι και τρώνε μπαμπού... εεε, και είναι είδος υπό εξαφάνιση ήθελα να πω!!!Κάποιοι άλλοι είναι σαν τα κοάλα. Ψιλοαδιάφοροι, ψιλοξενερουά, ψιλο-πέρασες-από-δίπλα-μου-και-δε-σε-είδα-καν, που τους ξέρεις μόνο αν έχουν κάποιο γνωστό φίλο, ξάδερφο, κουμπάρο, μπατζανάκη και που έχεις την εντύπωση ότι κατοικούν σε άλλη ήπειρο, αν όχι σε άλλο πλανήτη...

Κάπου ήθελα να καταλήξω όταν ξεκίνησα να γράφω... Α,ναι! Είμαστε λοιπόν σαν τα πάντα και τα κοάλα. Μόνο που οι άνθρωποι-πάντα είναι λίγο πιο τυχεροί καθώς τις περισσότερες φορές έχουν ό,τι θέλουν, τα καταφέρνουν χωρίς να δυσκολεύονται ιδιαίτερα και κάνουν πράγματα που τους γεμίζουν και τους ικανοποιούν. Οι άνθρωποι-κοάλα από την άλλη μοχθούν αρκετά προκειμένου να πετύχουν, συνήθως συμβιβάζονται για πολύ καιρό, αν όχι για πάντα, με καταστάσεις που δεν τους καλύπτουν και προσπαθούν να βρουν την ευτυχία στο λάθος μέρος, τη λάθος στιγμή και με τον λάθος τρόπο.

Δεν ξέρω αν, σε αντίθεση με τα ζώα, εμείς οι άνθρωποι μπορούμε να αλλάξουμε πραγματικά και να καταφέρουμε από ασήμαντα κοάλα να γίνουμε αξιολάτρευτα πάντα. Μπορούμε σίγουρα να καμουφλαριστούμε για κάποιο καιρό. Το θέμα είναι να μην αρκεστούμε στο καμουφλάζ, αλλά να μπορέσουμε να ξεπεράσουμε όλα τα όρια και τα εμπόδια, να υπερνικήσουμε τους φόβους μας, να ανακαλύψουμε ποιοι πραγματικά είμαστε και με αναπτερωμένο ηθικό, στόχους και καινούριες δυνάμεις να μεταμορφωθούμε (θα μπορούσα τώρα που είπα μεταμορφωθούμε να αναλύσω τη θεωρία μου περί sailor moon αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία).

Τέλος πάντων... Μπορεί να βρείτε τις γνώσεις μου για τα πάντα και τα κοάλα ελλιπείς και τις παρομοιάσεις μου παιδιάστικες. Απλά κρατήστε στο μυαλό σας ότι έχω κάνει 2 εξάμηνα Βέλτσο και έχω περάσει και στα 2!!!

Ένα κοάλα που προσπαθεί να γίνει πάντα...
Ε.

Υ.Γ. Αυτά γράφεις όταν σκέφτεσαι στις 5 τα ξημερώματα τι σκατά θα κάνεις τώρα που τελειώνεις τη σχολή.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου